تفاوت‌های ناحیه‌ای در نقش جریان یونی ifدر تولید پتانسیل‌های پیس‌میکری در نمونه‌های توپ مانندکوچک بافتی از گره سینوسی –دهلیزی قلب خرگوش

سابقه و هدف: گره سینوسی–دهلیزی قلب پستانداران- از جمله خرگوش- از نقطه نظر ساختمانی و عمل الکتروفیزیولوژیکی، بافت یکنواختی ندارد. تفاوت در مختصات شکل پتانسیل عمل نیز به خوبی دانسته شده است. یکی از دلایل تفاوت در مختصات شکل پتانسیل عمل می‌تواند مربوط به تفاوت در وجود و یا عدم وجود جریان‌های یونی در نواحی مختلف گره باشد. از جمله جریان‌های مطرح که تصور می‌شود نقشی در ایجاد شیب پیس‌میکری بازی می‌کند، جریان یونی if است. این انتظار و پیش‌بینی در گره سینوسی- دهلیزی قلب خرگوش با بلوکه کردن جریان مذکور هدف این بررسی است. مواد و روش‌ها: در بررسی حاضر ابتدا از نمونه‌های توپ مانند کوچک بافتی مربوط به نواحی محیطی (توپ A) بینابینی (توپ B) و مرکزی (توپ‌های C و D) گره سینوسی- دهلیزی قلب خرگوش ثبت داخل سلولی فعالیت‌های الکتریکی توسط میکروالکترود شیشه‌ای به عنوان کنترل انجام شد و سپس جریان مذکور به مدت 2 دقیقه توسط 2 میلی‌مولار سزیم مسدود شد و از هر یک از توپ‌های کوچک بافتی فعالیت‌های الکتریکی ثبت گردید. یافته‌ها: سزیم به طور معنی‌داری (P<0.05) موجب کاهش شیب پیس‌میکری به میزان 547 درصد (5n=) در توپ A از ناحیه محیطی و به میزان 921 درصد (4n=) در توپ D از ناحیه مرکزی گره سینوسی-دهلیزی شد. همچنین سزیم موجب کاهش مقدار فعالیت خودبخودی یا Rate به میزان 1 7 درصد (4n=) در توپ D از ناحیه مرکزی و 119 درصد (5n=) در توپ A از ناحیه محیطی گردید. نتیجه‌گیری: براساس نتایج، احتمالاً جریان یونی if در فعالیت پیس‌میکری ناحیه محیطی نقش بیشتری در مقایسه با ناحیه مرکزی گره سینوسی– دهلیزی بازی می‌کند.